A arqueoloxía é feita por persoas. Isto que pode parecer algo evidente, é moi importante. A arqueoloxía, como ciencia, depende moito do bo ou mal facer das persoas que se dedican a ela. Cuestións como a calidade das intervencións, da comunicación e vinculación coa sociedade e o impacto das escavacións sobre o pasado descansan sobre o pasado descansan sobre as emocións, o entusiasmo e a sensibilidade daqueles que nos dedicamos a esta apasionante profesión. Antonio Molinero Pérez foi un gran arqueólogo porque tivo unha sensibilidade fóra do común. Desde xuño ata o vindeiro setembro, unha exposición titulada «Legado de un pionero de la Arqueología Española» no Palacio Provincial de Ávila, organizada polo colectivo Terra Levis e na que Sputnik Labrego e o Instituto de Ciencias de Patrimonio colaboran, retoman a figura deste gran pioneiro da arqueoloxía comunitaria.
Antonio Molinero nace o 10 de xuño de 1908 en Ávila. Criado nunha boa familia, cedo ten contacto co mundo da arqueoloxía da man duns dos máis importantes arqueólogos do momento, Juan Cabré. Xunto con Cabré, escavará o importante castro da Mesa de Miranda, que el mesmo descubriu anos antes. Despois da Guerra Civil, e nun momento de importante restructuración da arqueoloxía en España, Molinero é nombrado en 1941, «Comisario de Excavaciones» en Segovia e posteriormente en Ávila. Este posto desempeñaríao ata 1959. A partir de entón, dedicaríase a veterinaria, a súa profesión orixinaria ata 1977, ano da súa xubilación. Porén, xamais abandonaría a súa pasión pola arqueoloxía, e continuaría traballando polo patrimonio ata a súa morte en Sevilla en 1983.
A pegada de Molinero na arqueoloxía foi enorme. Non só descubriu e catalagou ducias de novos xacementos senón que escavou algúns dos máis relevantes de períodos como a Idade do Ferro e o período visigodo. As sías fundamentais investigacións en xacementos de Duratón ou Madrona reformularon os coñecementos sobre a chamada Idade Escura, máis iluminada grazas aos traballos de Molinero. Pero se por algo destacou o arqueólogo abulense foi pola sensibilidade cara as comunidades locais. O seu traballo como veterinario lle permitiu ter un contacto moi próximo coas comunidades locais. Froito deste contacto foron os cuestionarios que mandou desde a Comisaría Provincial a todas as aldeas de Ávila e Segovia con preguntas sobre o patrimonio local. Un auténtico pioneiro da arqueoloxía.
Influído pola sensibilidade de Molinero e grazas ao estudo do seu arquivo persoal, o proxecto Terra Levis tivo o acerto de montar esta íntima e intensa exposición. Nela pódense ver non só obxectos persoais e arqueolóxicos de Molinero, senón, tamén documentos inéditos fundamentais para a comprensión da arqueoloxía en España. Todo un referente nunha exposición imperdible.
Sputnik Labrego 